-“Mümkün olduğu heryerde Pavlus, ortak konuya değinmiş olsa bile İsa’nın öğretilerinden alıntı yapmaz. Eğer Pavlus`a güvenmek zorunda kalırsak, İsa Mesih`in hayattayken vazettiği şeyleri basit temsili hikâyelerle (parable) anlattığını, Zeytin dağında vaaz verdiğini ve talebelerine Baba kavramını öğrettiğini bilemezdik. “Pavlus Mesih`e imanı Mesih`i örnek alarak yaşamanın yerine koymuştur.— (Walter Kauffman)
– “Fundamentalizm Pavlus`un Mesih`e karşı zaferidir.”
— Will Durant
– “Hıristiyan dini putperestlerle ortak inanç öğelerinden başka birşey içermemektedir: Yeni hiç birşey!` (Yunanlı filozof Celsus)
– Hıristiyanlık diye bilinen din, eskilerin inanclarinda da vardı ve insanligin ta başından Mesih`in insan bedeninde geliş zamanina dek var olan bu hak din sonar Hıristiyanlık diye cağrılmaya baslandi. (Aziz Augustin, Retractationes 1.12.3)
– “İsa Mesihçe tum milletlere verilen mesaj yeni ya da garip olan birsey değildir! Tartismasiz olarak biz gec zamanda gelsek de, Hiristiyanlarin adi gerçekten yeni de olsa, yasam tarzimiz ve dinimizin dusturlari bizim tarafımızdan kurulmadı ancak dunyanın basından beri Tanrı tarafından Kabul edilen kisilerce, insanlarin dusuncelerine ekilen dogal fikirlerle kuruldu ve gözetildi. (Sezaryalı Evsebyus, 260-340 CE)
– “Eğer Hıristiyanlık dinine bir Deccal gerekirse Pavlus`tan başkasını aramalarına gerek yoktur! (İngiliz filozof Jeremy Bentham (1748-1832)
– “İsa’nın öğretilerinin o günlerin literatüründe zaten mevcut olduğunu göstermiştik.. Hıristiyanlık`ın kurucusu Yeni Ahit`in yazarı Pavlus, kendi mektup ve yazılarında İsa Mesih`ten hiç alıntı yapmaz!.” (Prof. Smith, “The World Religions”, p. 330)
-“Pavlus`un sözleri Allah`ın sözleri değildir. Bunlar Pavlus`un sözleridir- büyük fark vardır!
-Psikopos Yuhanna S. Spong, Newark. (Rescuing the Bible from Fundamentalism, p. 104, Harper San Francisco, 1991)
-“Pavlus İsa Mesih`in yalnizca bir tek İncil`i olduğunda ısrar etmektedir. (Galatyalilara 1:7), öyleyse neden sonraki Hıristiyanlar 4 İncil`i kutsal metinler olarak kabul etmektedirler? Graham N. Stanton, “The Gospels and Jesus”, The Oxford Bible Series (1989), p.125
-“Pavlus ulu olan önderdi ve İsa’nın öğretilerinin ilk tahrifçisi idi. (Thomas Jefferson, The Great Thoughts by George Sildes, Ballantine Books, New York, 1985, p.208)
-“İsa’nın kendi okulunda havarilik için diger havariler gibi hazirlanmamis ve ancak sonralari kendi otoritesine dayanarak havarilik iddia eden biri ne cesit bir yetki sahibi olabilir?” (Ferdinand Christian Baur, Church History of the First Three Centuries)
-“İsa değil, Pavlus klasik Musevilik`ten ve Musevilik`in Nazoren varyasyonundan uzak bir din olarak Hıristiyanlık`in kurucusu idi. (Hyam Maccoby, Paul: The Mythmaker and the Invention of Chrisianity, p. 16)
-“İsa batıl inancin ejderhasina bir darbe vurmustu ki Pavlus yeniden onu İsa’nınadına ayağa kaldırdı. (George Bernard Shaw)
-“Pavlus Mesih`i tanımak istemedi… İnancimiz ve dini yaşamımız için Pavlus`un İncil’inin İsa`ninkinden farkli olduğu gerceginin onemi nedir? … Pavlus`un İsa’nın İncil’ine karşı takindigi tavir söyledir ki Pavlus İsa’nın kelimeleri ile onu tekrar etmez ve onun otoritesine basvurmaz. En onemli sey Grek, Katolik, ve Protestan teolojilerinin hepsinin İsa’nınİncil’ini devam ettirerek değil onun yerini alacak şekilde Pavlus`un İncil’ini icermesidir. (The Quest for the Historical Jesus, Albert Schweitzer)
-“Pavluscu Hıristiyanlık’ta İsa’nın kendi has üslubuna ait hiçbir kelime yoktur …. Pavlus`un ruhunun İsa’nın ruhuna empoze edilmesi kadar korkunc birsey daha önce yapılmamistir. ..Artık anlasilmasi kolaydir ki, Pavlusculuk Roma Imparatorlugu zamaninda bati medeniyetini istila ederken İsa`ya ait Hıristiyanlık`in polislerce ve kilisece bastirilmis ve resmi inanc olarak benimsenmistir. (George Bernard Shaw, Androcles and the Lion)
– “Pavlus, Hz.İsa tarafindan da takip ve vaz edilen Kutsal Yasa`yı (Tevrat) ortadan kaldırdı ve tumden dine yeni bir şekil vererek onu bozdu. Bunun arkasindaki gerçek hırs Pavlus`un kendi sözleri ile daha çok takipci elde etmekti: Pavlusçu Hıristiyanlık`ın takipçilerini! (Dr. Roshan Enam, Follow Jesus or Follow Paul, p. 69)
– “İsa yeryüzünü terk ettikten MS. 2.yuzyılın ikinci yarısına kadarki surede 2 kesim arasında bir savaş vardı. Bir taraf Pavluscu Hıristiyanlık diye de çağrılan grup, diğeri ise Yahudi-Hıristiyanlıktı. İlkinin diğerinin ayağını kaydırıp yerine geçmesi yani Pavlusçuluğun Yahudi Hıristiyanlık`a karşı zaferi çok yavaş olmuştu. (Dr. Maurice Bucaille, The Bible, The Quran, and Science, p. 67)
-İsa’nın ilahi sahsiyetini anlamayan ve onun yerine onun torenle yeni dunya cagini acan Kutsal Kitabın peygamberlerince ongorulen bir insan olduğunu savunan Ebyonlar Kilise tarafindan kafir ilan edildiler. Ebyonlar, Pavlus tarafindan çıkarılan İsa’nın Tevrat`ı, Yahudi kanunlarını egale eden kilise doktrinini reddettiler. Dahasi Ebyonlar Yahudi Kutsal Yasasinin hükümlerini yerine getirip kendilerini Yahudi olarak adlandırdılar. Ebyonlar, kilisenin adlandırdığı üzere kafir ya da modern arastırmacıların nitelediği üzere Yeniden Yahudileştirici değil, ancak görüşlerinin ve öğretilerinin İsanin kendisinden geldiğine doğru olarak inanan İsa’nın takipcilerinin ve en yakın talebelerinin hakiki halefleri idiler. Nazoren (Nasara) olarak adlandırılan ve Yakup ile halefi Petrus tarafından yönetilen, İsa`yı hayatta iken tanıyanlarla aynı gruptandılar ve İsa`yi sadece hayaller ve vizyonlarda gören Pavlus`tan İsa’nın amacını anlamakta çok daha iyi konumdaydılar. Bu yüzden Ebyonlarca Pavlus hakkında kabul edilen görüşler, kötüleyici bir propaganda diyerek elinin tersiyle itilmek yerine olağanüstü ilgi ve saygın bir değerlendirmeyi hak eder. Bu tür bir tepki eski zamanlardan günümüze dek gelen Hıristiyan araştırmacıların verdiği tepkidir. (Hyam Maccoby, The Myth Maker: Paul and the Invention of Christianity)
“Okuyucu Pavlus`unkiyle gerçek Hıristiyanlık standardını karşılaştırırsa Pavlus`un, Efendi’nin (Hz.İsa’nın) ögrettiklerine ne kadar kötü bir şekilde ihanet ettiğini görecektir. Bir öğretmene ihanet etmenin en kesin yolu, onun mesajını farklı yorumlamaktır. Bu Pavlus ve takipçilerinin yaptığıdır ve çok acıdir ki kilise Pavlus`un bu hatasını takip ettigi için dunyayı günahtan kurtarmakta başarısızlığa uğramıştır. Kutsal efendi Mesihçe verilen ve efendinin kardesi Yakup, talebeleri Yuhanna ve Petrusça …”Pavlus`un İncil’ine” karşı ışığın karanlığa karşı gelmesi gibi karşı çıkılmıştır. (Rev. V.A. Holmes-Göre: Christ or Paul?)
“Hıristiyanlık hakkindaki uzun sure sonundaki yargim bu dinin karisimi mumkun olmayan iki parcanin katilimi olduğudur- İsa’nındini ve Pavlus`un dini. Thomas Jefferson Yeni Ahit`in Pavlus`a ait kimsini cikarmaya calisti.Isi bittiginde geriye fazla birsey kalmamisti, ancak ilham veren bir dokumandi (Letter to Ken Schei [author of Christianity Betrayed]) Thomas Jefferson
“Yeni Ahit, İsa Mesih`e değil daha çok Pavlus`a yazılmış bir epiktir.” Thomas Hardy
-“Gördüğümüz uzere Elçilerin Isleri kitabınin amaci Pavlus ve Kudus Kilisesi (Yakup ve Petrus) arasindaki catismayi minimize etmektir. Petrus ve Pavlus daha sonraki Hiristiyan gelenegine göre ikiz azizler ve inanc kardesleri olmuslar ve onlarin bagdasmayan dini dusunce noktalarina dayali tarihsel rakipler olduklari gercegi korkuyla reddedilmistir.Elçilerin Isleri kitabınin yazarının isi aferini hak etmektedir.O Hıristiyanlıki Pavlus`un kendi icadi olduğu suclamasindan kurtarmis onun yerine, Kudus Kilisesine ait yetkiyle ayni ruhta devam eden Pavluscu Yahudi-Olmayan Roma Kilisesi olarak saygidEğer bir yer vermistir.Ama tum bu gayretlerine ragmen meselenin hakikatnikurtarmak zor değildir… (H. Maccoby, The Mythmaker, p. 139, Weidenfeld and Nicolson, London, 1986)
-“Pavlus Nasirali İsa`ya hemen hemen hic söz hakki tanımaz” (U.S. News and World Report, April 22, 1991, p. 55) Carl Jung (Psychologist)
– Pavlus Son Aksam Yemegi rivayetini İsa’nınyoldaslarindan değil, yalniz kendinin maruz kaldigi vahylerden aldi. Bu yüzden gerçek bir temele sahip değildir ama Pavlus`unİsa hakkindaki birçok kabulu gibi kimsen veya tamamen kendi aklınin bir nedenselli kurgusu idi. (Frederick Cornwallis Conybeare, The Origins of Christianity, University Books, 1958 (1910 rev.) (1909), 251).
-“Luka, Pavlus için, Artapanus`un (Yahudi tarihçi) Musa için yaptığını yapmıştır. Bu yüzden tarihsel bir uydurma kurgunun yazarı olduğu ortaya çıkmaktadır ” (Richard I. Pervo, Profit With Delight The Literary Genre of the Acts of the Apostles, Fortress, 1987, 135).
“Kaufmann Kohler…sivrilmis bir Talmud öğrencisi ve Yahudi Ansiklopedisinin yazarı, 1902`de söyle yazmistir: Pavlus`un yazilari onun Yahudi hahamlik egitimiyle hicbir asinaligi olmadigini gostermektedir. –Bu kaniyi ben (Hyam Maccoby) de tamamen paylasiyorum (Hyam Maccoby, The Mythmaker Paul and the Invention of Christianity, Harper & Row, “1987” Pb. (c1986), 204.).
-“İsa’nın tarihi kişiliğinin gerçek oluşunun en iyi şahidi paradoksal olarak mitolojik bir fikri iddia eden Pavlus`tur. (Charles Guignebert [1867-1939], Professor of the History of Christianity in the Sorbonne, Jesus, University Books, 1959 (1935 English) (1933 French), 73).
-“Pavlus, tarihsel İsa`yı tanımıyordu. ” (The Five Gospels The Search for the Authentic Words of Jesus, Robert Funk, Roy Hoover, The Jesus Seminar, Macmillan, 1993, 5. 345).
-“Herhangi birşeyden bahsettiğinde; özellikle konuyla bağlantılı dahi olsa Pavlus, Efendimiz`in sözlerini es geçer!” — (Albert Schweitzer)